بیوگرافی سباستیائو سالگادو عکاس مستند + علت فوت
سباستیائو سالگادو متولد ۸ فوریهٔ ۱۹۴۴ در برزیل، عکاس و نقاش اهل برزیل بود و کار خود را با به تصویر کشیدن رنج بشری وآلام انسان آغاز کرد .
او عکاس مستند اجتماعی بود و به‌خاطر عکس‌های سیاه و سفید خود از وضعیت کارگران معادن طلا، مهاجران، مردم جنگ زده و مناظر طبیعی شهرت داشت. آقای سالگادو از پیشگامان عکاسی مستند بود و از نسل‌کشی رواندا در سال ۱۹۹۴، جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱، و قحطی بزرگ منطقه ساحل در آفریقا در دهه ۱۹۸۰ عکاسی کرده بود.
او از مدافعان حقوق بومیان آمازون بود و سال‌ها به مستندسازی تصویری فرهنگ این مردم و تغییرات محیطی و اقلیمی جنگل‌های آمازون پرداخته بود.
تحصیلات تا فرار به فرانسه
او تنها پسر یک دامدار بود که می خواست او را به یک وکیل تبدیل کند. در عوض، او اقتصاد را در دانشگاه سائوپائولو تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۸ مدرک کارشناسی ارشد را کسب کرد.
در حالی که به عنوان یک اقتصاددان برای وزارت مالیه (۱۹۶۸-۶۹) کار می کرد، او به جنبش مردمی علیه دولت نظامی برزیل ملحق شد. در آگوست سال ۱۹۶۹ به عنوان یک رادیکال سیاسی دیده می شود. او و همسرش به فرانسه فرار کردند، جایی که او تحصیلات خود را در دانشگاه پاریس ادامه داد.
شروع عکاسی
سال ۱۹۷۱، در حالی که در یک انتصاب در رواندا به عنوان یک اقتصاددان برای قاچاقچیان قهوه بین المللی کاری را انجام می داد، اولین عکسش را گرفت و پس از آن تصمیم گرفت تا مهارت های لازم را در زمینه عکاسی ببیند.
خبرنگاری
سال ۱۹۷۳ به یک خبرنگار آزاد تبدیل شد و در دهه آینده طیف گسترده ای از موضوعات، از جمله قحطی در نیجر و جنگ داخلی در موزامبیک عکس گرفت
در سال ۱۹۷۹، او به آژانس معتبر عکس مگنوم Magnum برای بنگاه های تبلیغاتی و خبرگزاری ها پیوست، و دو سال بعد او در ایالات متحده با یک عکس بسیار مشهور شناخته شد که تلاش جان هینسکی را برای ترور رئیس جمهور رونالد ریگان نشان می داد.. تا اواسط دهه ۱۹۸۰ سالگادو، کارخود را تقریبا به طور کامل به پروژه های بلندمدت تبدیل کرد که به بیان روایت از طریق یک سری از تصاویر تبدیل شد.
وضعیت تاهل سباستیائو سالگادو
آقای سالگادو با خانم للیا وانیک سالگادو ازدواج کرده بودند دو فرزند به نام های خولیانو ریبیرو سالگادو و رودریگو سالگادو دارند
آثار سباستیائو سالگادو
مهم‌ترین آثار اlوی شامل مجموعه اخیر «آمازونیا»، «کارگران» که به نمایش کارگران در سراسر جهان می‌پردازدو «هجرت‌ها» (که با نام‌های «مهاجرت‌ها» یا «ساحل» نیز شناخته می‌شود) است؛ مجموعه‌ای که مردمان در حال جابه‌جایی، از جمله پناهجویان و ساکنان زاغه‌ها را مستند کرده است.
زندگی و آثار سالگادو در مستند «نمک زمین» (The Salt of the Earth) محصول سال ۲۰۱۴ به تصویر کشیده شد؛ فیلمی که توسط ویم وندرس و پسرش جولیانو ریبیرو سالگادو به صورت مشترک کارگردانی شده و در سال ۲۰۱۵ نامزد جایزه اسکار بهترین مستند شد.
سالگادو سال ۱۹۶۹ به فرانسه مهاجرت کرد؛ زمانی که برزیل تحت دیکتاتوری نظامی بود. او در سال ۱۹۷۳ در پاریس شروع به فعالیت تمام‌وقت در حوزه عکاسی کرد و سبک سیاه و سفید خود را توسعه داد.
اولین پروژه های حرفه ای اش را در سال ۱۹۷۴ برای آژانس سیگما انجام داد. یک سال بعد، زندگی دهقانان و بومیان در آمریکای لاتین را برای آژانس گاما مستند کرد. پنج سال بعد، به آژانس معتبر مگنوم پیوست و بعدها ریاست آن را بر عهده گرفت.
سالگادو در سال ۱۹۹۴ از مگنوم خارج شد و همراه با همسرش آژانس عکاسی آمازونیا ایمج (Amazonia Images) را تأسیس کرد؛ آژانسی که به‌طور انحصاری به آثار خودش اختصاص دارد.
جوایز
سالگادو در دوران فعالیت هنری‌اش جوایز بسیاری دریافت کرده و در سال ۱۹۹۲ به عضویت افتخاری آکادمی هنرها و علوم ایالات متحده و در سال ۲۰۱۶ به آکادمی هنرهای زیبای فرانسه انتخاب شده بود.
مستند سباستیائو سالگادو
ویم وندرس، فیلمساز آلمانی در سال ۲۰۱۴ در مستندی به نام «نمک زمین» (انسان صادق)، زندگی و کار آقای سالگادو را به تصویر کشید.
درگذشت
سباستیائو سالگادو، ۲۳ می ۲۰۲۵ در سن ۸۱ سالگی در اثر ابتلاا به سرطان خون درگذشت.
تجلیلات پس از مرگ
لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا، رئیس‌جمهور برزیل که سالگادو در طول دوران سیاسی اش از وی حمایت کرده بود، خواستار یک دقیقه سکوت در مراسمی در پایتخت کشور برای ادای احترام به «یکی از بزرگ‌ترین عکاسی که جهان تاکنون به خود دیده» شد.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، تصویری از عکس سالگادو در آلاسکا را در حساب اینستاگرام خود منتشر نمود تا به او ادای احترام کند. سالگادو تابعیت فرانسه را نیز داشت.
نمایشگاهی شامل حدود ۴۰۰ اثر از سالگادو هم‌اکنون در شهر دوویل در شمال فرانسه برپاست.