بیوگرافی فرامرز ظلی دروازه‌بان فوتبال +‌علت فوت و درگذشت

بیوگرافی فرامرز ظلی دروازه‌بان فوتبال +‌علت فوت و سوابق

فرامرز ظلی، یکی از دروازه‌بانان برجسته تاریخ فوتبال ایران ۱۲ فروردین ۱۴۰۴ در سن ۸۲ سالگی دار فانی را وداع گفت. ظلی در آن سال ها به یاشین ایران معروف شد. او در سال‌های اخیر با مشکلات جسمانی مواجه بوده و حتی دو عمل جراحی انجام داده است. او از کم‌توجهی فدراسیون فوتبال به پیشکسوتان گلایه داشت و اظهار داشت که ۱۵ بار به فدراسیون مراجعه کرده اما موفق به دیدار با مسئولان نشد.

علت فوت فرامرز ظلی دروازه بان تیم ملی فوتبال

فرامرز ظلی (Faramarz Zelli) دروازه بان سابق تیم ملی فوتبال و استقلال روز گذشته به علت کهوت سن درگذشت.

بیوگرافی فرامرز ظلی

فرامرز ظلی متولد سال ۱۳۲۱ در محله باغشاه تهران به دنیا آمد. نسبت خانوادگی اش به ظل‌السلطان از شاهزادگان قاجار می‌رسد، ولی در زندگی هرگز در پی ارتباطی با قجری‌ها نبوده است. پدرش افسر بود و برای دو سال به مشهد منتقل شد تا دوباره به تهران بازگشت. نوجوانی اش با زندگی در نزدیکی میدان ژاله گذشت

در زمان نوجوانی به ورزشگاه امجدیه می‌رفت و بازیهای امیر آقاحسینی دروازه‌بان تیم ملی و باشگاه شاهین تهران را تماشا می‌کرد.
رضاقلی‌میرزا ظلی که پسر عمویش می‌باشد خواننده معروف قدیمی بوده که در سال ۱۳۲۱ از دنیا رفته است.

سوابق ورزشی

مرحوم ظلی در طول فعالیت های حرفه ای خود، در تیم‌های محلی مانند «عقاب» و چهارصد دستگاه و سپه ۲ و تیم ملی فوتبال ایران بازی کرده است. ظلی با پیشنهاد امیر آصفی، به تیم ملی دعوت شد و در بازی مقابل دارایی به میدان رفت.

وی نوجوانی اش با حضور در زمین چهارصددستگاه فعالیت ورزشی اش گذشت در این دوران وی با اصغر شرفی، منوچهر حبیبی، اکبر اعتصام نیا و منوچهر زندی همبازی بود که با این تیم قهرمان رده خردسال (نوجوانان) تهران شد.

فرامرز ظلی، با بیش از شش دهه فعالیت در فوتبال ایران، در تیم‌های پاس و استقلال بازی کرد. با استقلال، موفق به کسب عنوان قهرمانی آسیا شد و در تیم ملی نیز در مسابقات جام ملت‌های آسیا در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۰ به قهرمانی رسید.
نخستین باشگاه وی شرق نام داشت که یک سال در آن حضور داشت و بعد منحل شد. در سال ۱۳۴۰ در پی معرفی شدن به منصور امیرآصفی که کاپیتان تیم ملی و تیم کیان بود به این تیم ریشه دار پیوست و دو سال در کیان بازی کرد. درخشش در تیم کیان باعث شد که در سال ۱۳۴۱ و در زمان مربیگری حسین فکری برای نخستین بار به تیم ملی دعوت شود. سپس کارشناس و به باشگاه پاس پیوست و نزدیک به ۹ سال در این تیم بود.

در دوران فوتبالش بیشتر لباس مشکی می‌پوشید از این رو به «گربه سیاه» معروف شده بود. در اواخر دوران فوتبالش و به مدت یک سال و نیم به خاطر رفاتی که داشت به باشگاه تاج رفت. در تاج کمتر بازی کرد و حضورش باعث ایجاد انگیزه و تمرین برای ناصر حجازی بود. وی در سال ۱۳۵۱ و در سی سالگی از فوتبال خداحافظی کرد و سپس دوران مربیگری اش را بعد از مدت کوتاهی آغاز نمود.

ظلی به دلیل شباهت بازی‌های فرامرز ظلی به لواندوفسکی یاشین، دروازه‌بان افسانه‌ای شوروی، به او لقب «یاشین ایران» داده شده بود. او به خاطر پرش‌های بلند و واکنش‌های سریع در دروازه مشهور بود.

فرامرز ظلی، پس از خداحافظی از فوتبال، فرامرز ظلی به مربی‌گری و آموزش نسل‌های جدید فوتبال پرداخت. او مدرسه فوتبال خود را در مجموعه انقلاب تهران راه‌اندازی کرد و به تربیت کودکان و نوجوانان علاقه‌مند به فوتبال پرداخت.

فرامرز ظلی در سال ۱۳۴۱ با انتخاب حسین فکری به تیم ملی دعوت شد و در نخستین سفر ورزشی با تیم ملی به پاکستان رفت. در آن زمان وی در کنار منصور امیرآصفی و پرویز قلیچ‌خانی از تیم کیان به تیم ملی دعوت شده بود و عزیز اصلی نیز دروازه‌بان شماره یک تیم ملی بود. وی سال‌ها ملی پوش بود و در سال ۱۳۴۸ نیز آخرین بازی ملی اش را مقابل تیم فوتبال عراق انجام داد. در جام ملتهای ۱۹۶۸ که در تهران برگزار شده بود با تیم ملی قهرمان آسیا شد. همچنین در دیدار مقابل با تیم ملی چکسلواکی که در آن زمان نایب قهرمان جهان بود و ژوزف ماسوپست مرد سال اروپا در سال ۱۹۶۲را در ترکیبش داشت درون دروزاه ایران بود.

همسر و فرزندان

فرامرز ظلی، در سال ۱۳۴۴ ازدواج کرد و دو دختر به نام‌های نیلوفر و نازنین دارد. در سال ۱۴۰۱، همسر فرامرز ظلی دار فانی را وداع گفت.